Bij deze conferentie kwamen vier Israëlische sprekers aan het woord, een Arabische Moslim, een Druze, een Christelijke Armeniër en een Jood.
SPREKER 1 – Sara Zoabi
Sara Zoabi, een trotse Arabisch-Israëlische Moslim: “Israël is mijn thuis” als mijn liefde voor dit prachtige land verraad is dan ben ik inderdaad een verraadster!
Sarah erkent Israël als het enige land in de regio, waar een ieder zichzelf kan zijn, ondanks achtergrond of religie. Een land waar Joden, Moslims, Christenen en andere minderheden samen leven. Een land waar vrouwen integendeel tot de meeste Arabische landen, gelijke rechten hebben en kunnen studeren. Mohammed Zoabi, Sara’s zoon, nam met gevaar voor eigen leven het op voor Israël toen er drie Israëlische jongers gekidnapt werden. Sara zelf, is ook bedreigt en fysiek aangevallen. Alleen vanwege de liefde die ze draagt voor Israël, een land waar ze zo trots op is. Haar Israël.
Israël, de enige democratische staat in het Midden-Oosten, wordt volgens Sara ook aangevallen door Arabische Knesset leden die misbruik maken van hun positie en de democratie. Terwijl volgens Sara, Israël een hemel is voor Arabieren in de regio.
SPREKER 2 – Riad Hassoun
Riad Hassoun, een Israëlische Druze, heeft vanuit zijn geloof, Yethro als voorvader, de schoonvader van Mozes. Riad verteld ons dat de Druzen in vrede leven met hun gastland, zij hebben vanaf het begin de Joodse staat gesteund. De relatie tussen de Druzen en Joden in Israël is heel sterk. De Druzen zijn vaak vervolgd onder de Arabieren door de Islam, dit dreef ze om een goede vriendschap te sluiten met de Joden nog voordat de Joodse staat werd gesticht. De Druzen dienen dan ook in de IDF en hun nationale vlag gaat altijd gepaard met de Israëlische vlag.(zie foto)
De BDS-beweging schaadt ook de Druzen in Israël en daarom zet Riad zich nu ook in tegen de BDS. Hij wilt de wereld laten zien, dat Israël, één van de meest democratische landen is, verreweg van apartheid. Zijn geliefde land.
“Ik hou van mijn Israël. Mijn hoop is dat we allemaal samen zullen leven in veiligheid en vrede”. Aldus Riad Hassoun.
SPREKER 3 – Shadi Khalloul
Shadi Khalloul, een Christelijke Israëlische Armeniër, verteld ons dat Armeniërs in Israël een sterke band hebben met Joden en het Jodendom en dat ze vele culturele en religieuze overeenkomsten hebben. Zo zijn Armeniërs en Joden allebei minderheden in het Midden-Oosten, die omringd worden door het Islamitische extremisme. Zowel de geschiedenis van de Joden als die van de Armeniërs staan vol met vervolgingen en genociden. Volgens Shadi, zijn de Armeniërs trots op Israël. De enige democratische staat in het Midden-Oosten, licht in het duister, ons Israël.
Wanneer we bij de vraag komen of Israël niet Joodse minderheden goed behandeld? Verteld Shadi ons dat Israël het enige land is in het Midden-Oosten, die de Armeense bevolking officieel erkend heeft als minderheid, waardoor de Armeniërs, gelijke civiele en religieuze rechten hebben. Shadi, is kandidaat in de Yisrael Beitenu partij in de Knesset, het Israëlische parlement. Daarnaast is hij reservist bij de paratroepers in de IDF.
Israël versterkt haar minderheden zelfs door een gesponsord programma van de staat. Daarnaast is Israël het enige land in het Midden-Oosten, waar Christenen vrijheid van religie hebben. Shadi, is trots op de groeiende Christelijke gemeenschap in Israël. Tegelijkertijd verteld Shadi ons ook dat diezelfde gemeenschap, geschaad wordt door de BDS-beweging. “Het verzwakken van Israël, verzwakt ons en daarmee onze veiligheid in het enige land in het Midden-Oosten, waar wij als Christenen veilig kunnen leven. Een sterk Israël, betekent een sterke Christelijke gemeenschap in Israël.” Aldus, Shadi Khalloul.
SPREKER 4 – Ilana Sherrington-Hoffman
Ilana Sherrington-Hoffman van StandWithUs: Mijn naam is Ilana, en net zoals mijn voorgangers ben ik Israëlisch. Ik ben Joods, en mijn volk is 1900 jaar geleden verdreven uit Israël. Enkele Joden bleven achter en hebben er altijd gewoond. Na 1900 jaar keerde mijn volk terug en werd mijn volk herenigd met de Joden die er nog woonde. Mijn familie heeft de Holocaust en de Spaanse Inquisitie meegemaakt. Een ander deel van mijn familie moest schuilen in 1941 in Irak, tijdens de Farhud.
“Ik ben trots op de inclusieve, vrije en democratische samenleving die Israël nu is. Waar ik en mijn voorgangers vrij zijn om ons geloof uit te oefenen. Ik heb van dichtbij de BDS-beweging meegemaakt, toen ik in het leger zat. Ik zag van dichtbij wat er gebeurde, terwijl de media totaal het omgekeerde lieten zien. Wanneer swastika’s worden gebruikt als ‘kritiek’ op Israël, is dit antisemitisme. Wanneer alle Joden verantwoordelijk worden gehouden voor Israël, is dit antisemitisme. Wanneer een karikatuur met een grote haakneus weer als ‘kritiek’ wordt gebruikt, is dit antisemitisme. Israël deligitimiseren en steeds in kwaad daglicht te stellen, wekt altijd geweld op. De Holocaust begon ook ‘alleen’ maar met karikaturen. Israël is niet perfect, het is een levende democratie, met al haar uitdagingen. Als u waarde hecht aan democratie en vrijheid, werk dan samen met ons tegen haat, antisemitisme en racisme. Dank u wel”. Aldus, Ilana Sherrington-Hoffman.